غضب 1

غضب

قوه غضب، یکی ازنعمت های بزرگ خداوندحکیم در درون ماست که ما را در رفع ناملایمات و دفاع از حریم های خود، خانواده و کشورمان یاری می رساند. اما اگر بصورت نابه جا و دائمی مورد استفاده قرارگرفته و به یک خلق تبدیل گردد، هولناکترین یاوری خواهد بود که مارا به قعر جهنم سوق خواهد داد.در نکوهش این صفت همینقدرکافی است که بدانیم زشت تر از غضب، صورت برزخی دیگری وجود ندارد.

امیرالمومنین (علیه السلام) می فرمایند : ازغضب بپرهیز که اولش جنون است و آخرش پشیمانی.

عوامل درونی غضب

1- حس خودخواهی : عشق کاذبی درانسان ها وجود دارد که سریعا در مقابل اموری که جنبه طبیعی شان را تهدید کرده ویا برخلاف امیال آنهاست، تحریک می شود و شخص را به سمت عصبانیت و پرخاشگری سوق می دهد. حتی اگر خشم تولیدشده درظاهر انسان بروز چندانی نداشته و شخص مقابل را نیزدرگیر نکند، بازهم به باطن انسانی او صدمات زیادی را واردخواهد ساخت.

2- حب دنیا : حب دنیا، سرچشمه همه بدیها و خطاهاست و چنان قلب انسان را درگیر خویش می سازد که در مواجهه با اموری که کوچکترین لطمه ای به دنیای او وارد می سازند، خشمش را برخواهد انگیخت.

3- تکبرو خودبزرگ بینی : حقیردیدن دیگران و خود برتربینی موجب می شود که انسان براحتی بر اطرافیان خشم گرفته و دست به اتخاذ تصمیمات نادرست بزند. درآموزه های دینی ما، برای فرد مومن، حرمتی بالاتر از کعبه قائل شده اند. پس یادمان باشد هرظلمی که به مظلومی روا می داریم ما را درچنگال خشم خداوند گرفتارخواهد ساخت. چراکه او وکیل بندگانش بوده و ازحقوقشان دفاع خواهد کرد.

سنخیت با معصومین

حضرت علی ( ع ) می فرمایند : ازما نیست کسی که غضب خودرا مالک و صاحب نشود.

ما به هراندازه که تحت سلطه قوه غضبمان باشیم، ازاهل بیت علیهم السلام فاصله داریم. روح کوچک ما در مقابل کوچکترین هیجان و اعتراض به تلاطم درمی آید، حال آنکه انسانهایی که روحی سرشار از ثروت های معنوی دارند، به راحتی در مقابل شیطان تسلیم نشده و با سعه صدر و تحمل بالا تیرهای زهرآلود شیطان را از خویش می رانند.