نحوه پاسخ گویی به سوالت کودکان
پیشتر گفتیم که همهی انسانها حاملِ روح خداوند هستند. بنابراین استعداد تربیت مذهبی، امری فطری بوده و در نهاد همهی انسانها وجود دارد. سالهای اول زندگی بهترین و مناسبترین زمان برای آمادهسازی بستری مناسب جهت شکوفایی این استعداد است.
گروهی از انسانها این گونه میاندیشند که باید اجازه دهند تا کودکشان بزرگتر شده و آداب و مسائل دینی را در صورت تمایل با اختیار خود انتخاب کنند، حال آنکه همین گروه کودکان خود را به اجبار به مدرسه میفرستند و یا به اجبار برای حفظ از بیماریها، به آنها واکسن تزریق میکنند!
والدین عزیز! این شما هستید که باید بستری مناسب را برای شکوفایی استعدادهای کودکان خود فراهم کنید تا وقتی که به مرحلهی تفکر و تعقل رسیدند، بذر محبت خداوند در این بستر شروع به رشد کرده و او عاشقانه و با کمال میل تمام تکالیف شرعیاش را بپذیرد.
مسائل دینی نیز، درست مثل رعایت نظم، رعایت بهداشت، رعایت آداب اجتماعی و... نیاز به آموزشهای غیر مستقیم در هفت سال اول دارند که ما اصطلاحاً از آن به عادت دادن کودک به این امور تعبیر میکنیم.
نوجوان و یا جوانی که از کودکی به حضور خداوند و وجود مقدس اهل بیت انس گرفته است، به ندرت در برخورد با ناهنجاریهای جامعه و خطراتی که دائماً او را تهدید میکنند، دستخوش تغییر و انحطاط خواهد شد. روح ایمان، قویترین پناهگاه در برابر مشکلات سهمگین زندگی بوده و فرد مؤمن میآموزد که در همهی احوالاتش در پناه آغوش خداوند آرام و امیدوار روزگارش را بگذراند.