نحوه پاسخ گویی به سوالت کودکان

نحوه‌ی پاسخ گویی به سؤالات کودکان

یکی دیگر از مسائلی که شما در هفت سال اول عمر کودکتان، بسیار با آن رو به رو خواهید شد، سؤالات پی در پی او خواهد بود. او با سؤالات خود دو هدف را دنبال می‌کند؛ یکی اثباتِ من وجودی و استحکام بخشیدن به شخصیتش و دیگری ارضای حس کنجکاوی. گذراندن موفق این دوره نیز، مثل تمام مراحل دیگر، مرهونِ صبر و حوصله شما می‌باشد. سعی کنید آرام و مهربان به سؤالاتش پاسخ گوئید بطوریکه اگر از سؤالاتش خسته شده‌اید، او نباید متوجه کلافه شدن شما شود.

تمام کلمات را صحیح ادا کنید، با وجود اینکه کودک شما قادر نیست، تمام کلمات را درست تلفظ کند، اما نحوه‌ی بیان صحیح کلمات، در خزانه‌ی ذهنش باقی مانده و او را به سمت تلفظ صحیح پیش می‌برد.

پاسخ‌های شما باید در نهایت سادگی بیان شود تا ذهن کوچک کودکتان نیاز به تجزیه و تحلیل گفته‌های شما نداشته باشد. دقت کنید، که هرگز با کلمات بله یا نه پاسخ نگوئید. جمله‌ها را کامل برایش بیان کنید. پاسخ‌های شما، به منزله غذا برای روح فرزندتان است، کاملاً مراقب باشید تا غذای آلوده و یا نامتناسب با سنش به او نخورانید. تمام پاسخ‌های شما باید عین واقعیت بوده و اصلاً دروغی در آن نباشد، چرا که شما با پاسخ دادن به سؤالات او، در حال شکل دادن به شخصیت کودکتان می‌باشید.

بی اهمیت تلقی کردن سؤالات کودک یا بی‌توجهی به پاسخ دادن به موقع، چند عامل زیر را در پی خواهد داشت:

1- شجاعت سؤال کردن و برقراری ارتباط با دیگران از او سلب خواهد شد. (موانع رشد اعتماد به نفس)

2- کودک از تعداد پرسش‌هایش کم خواهد کرد به همان میزان از رشد فکری و شخصیتی‌اش نیز کاسته خواهد شد.

3- توانایی بروز افکار و احساساتش را نخواهد داشت.

4- گاهی ممکن است برای یافتن جواب سؤالاتش به سراغ کسانی برود که شایستگی این کار را نداشته باشند و یا زودتر از موقع، به اطلاعاتی دست یابد که فعلاً زمان دانستن آنها نرسیده است.

تربیت دینی کودک در هفت سال اول

سوته دلان

حدیث جوابی

اشکم ولی به پای عزیزان چکیده ام

خارم ولی به سایه ی گل آرمیده ام

با یاد رنگ و بوی تو ای نو بهار عشق

همجو بنفشه سر به گریبان کشیده ام

چون خاک در هوای تو از پا فتاده ام

چون اشک در قفای تو با سر دویده ام

من جلوه ی شباب ندیدم به عمر خویش

از دیگران حدیث جوانی شنیده ام

از جام عافیت می ِ نابی نخورده ام

وز شاخ آرزو، گل عیشی نچیده ام

موی سپید را فلکم رایگان نداد

این رشته را به نقد جوانی خریده ام

ای سر و پای بسته به آزادگی مناز

آزاده من که از همه عالم بریده ام

گر می گریزم از نظر مردمان، رهی

عیبم مکن که آهوی مَردم ندیده ام.

*رهی معیری*

تنظیم برنامه ها با کودک

تنظیم برنامه‌ها و کارهای شخصی والدین

آزاد گذاشتن کودک، باید تحت نظارت شما و گاهی همراه با دخالت‌های مؤثرتان برای باز کردن راهی که او انتخاب کرده، باشد. و این نیازمند زمان وسیعی از شبانه روز است که باید دراختیارش قرار دهید. هرگاه سلطان خانه‌ی شما، اراده کرد که در کنارش باشید، یا با او بازی کنید، یا به حرفهایش گوش کنید و... باید بدون معطلی، تمام کارهایتان را رها کرده و به سراغش بروید. اگر اطاعت او در زمانی ممکن نبود، به گونه‌ای قانعش کنید که به سیادت او در خانه لطمه‌ای وارد نشود.

توجه کنید که حتی دکوراسیون داخلی منزل شما باید متناسب با شرایط سنی کودکتان باشد. از قرار دادن وسایل شکستنی و گرانقیمت یا اشیاء خطرناک در دسترس کودکان بپرهیزید. محیط خانه را حتی الامکان ساده و مهیای بازی و شیطنت‌های کودکتان تنظیم کنید. برای کارهای ضروری و ظریف نیز جایی از خانه را انتخاب کنید که از دسترس کودک به دور باشد؛ به عنوان مثال روی کابینت آشپزخانه، یا میزهایی با ارتفاع بلند که کودک نتواند به آن دست پیدا کند.

همچنین می‌توانید کارهای ظریفتان را در ساعاتی که او در خواب است انجام دهید.

حس خودنمایی در کودکان

کودک و تجربه های نوین

کودک و تجربه‌های نوین

ارتباطات کودک در سالهای نخستین عمرش، فقط از طریق حواس پنج‌گانه‌اش صورت گرفته و هیچ اثری از تعقل در رفتارهای او نخواهد بود. لذا شما والدین عزیز، باید انتظارات خود را از اینکه کودکتان رفتارهای مطلوب و صحیح بروز دهد، به صفر برسانید.

برای کودک، همه چیز تازگی دارد و هربار برخورد با اشیاء جدید، او را برای تجارب نو، پرانرژی‌تر و مهیاتر می‌کند. گاهی ممکن است خود را با یک شئ ماهها سرگرم کند تا زوایای مختلف آن را کشف کرده و کاملاً به تسلط خویش درآورد. گاهی نیز تجربیاتش او را با مضامینی چون درد یا خطر آشنا می‌سازند؛ مثلاً کودک در برخورد با آتش، یا هر جسم داغ یاد می‌گیرد که اگر به آنها نزدیک شود می‌سوزد.

و همین تجربیات و اکتشافات است که آرام آرام ذهن او را تشکیل داده و به اصطلاح عاقلش می‌کند. البته در این تجربه کردن‌های پیاپی، اتفاقاتی رخ می‌دهد که مطلوب شما نیست؛ چیزی می‌شکند، وسیله‌ای خراب می‌شود، جایی کثیف و آلوده می‌گردد و... اما فراموش نکنید که این میدانی است که صبر و حوصله‌ی شما در آن محک می‌خورد، مراقب باشید که برنده‌ی صد در صد این میدان باشید.

سه سالگی و شکل گیری (منِ) کودک