کنترل غضب
اولین قدم برای کنترل غضب
این است که :
1 - آن را به
عنوان یک سوء خلق و ضد ارزش پذیرفته باشیم.
2- باورکنیم که
این خلق دردرون ما نیزوجود دارد.
3- ازاینکه
متخلق به این صفت هستیم درعذاب باشیم.
4- برای ترک آن،
بسیارجدی و مصمم باشیم.
کنترل غضب نیاز
به زحمت و تمرین فراوانی داشته وچه بسا سالها به طول انجامد. اما آنچه حائز اهمیت
است، مقدار پیشرفتمان در این مسیر می باشد. باید سعی کنیم رفته رفته ازتعداد تنش
های عصبی مان کاسته و نوع روابطمان را با افراد و اشیاء بگونه ای تنظیم کنیم که از
کانون های عصبانیت و بحران های هیجان زا فاصله بگیریم. قطع ارتباط با عواملی که در
ما تولید تندخویی می کند، مسیررا برای ما هموارتر می سازد.
مطالعه و کسب
علوم، ما را در ریشه یابی علل تحریک کننده قوه غضبمان یاری می رساند.
و تمرین و تکرار
این اندوخته های علمی، چنان قدرتی را می تواند درانسان پدید آورد که ازحلیم ترین
افراد زمان خویش باشد.
امام باقر علیه السلام می
فرمایند: هیچ توانی مانند ردکردن غضب نیست.
یادمان باشد که
اظهار پشیمانی و عذرخواهی ازطرف مقابل بعدازهرتنش عصبی، می تواند تا حد زیادی جلوی
طغیان غرور را درانسان گرفته و تعداد دفعات بروز عصبانیت را در او کاهش دهد.
درغیراینصورت این نیروی سرکش روز به روز بر طغیان خودافزوده و در نهایت، انسان را
به ذلتی ابدی درزندگی پس ازمرگ خواهد کشاند.
غضب،
عاملی بازدارنده درمسیرکمال انسانی
امیرالمومنین
علیه السلام می فرمایند : بالاترین دارائی، غلبه برغضب است.
در ادمه مطلب بحث را دنبال کنید...